Însan zeîf e; Belayê wî zehf in

SÊWİRAN- Însan zeîf e; Belayê wî zehf in. Feqîre; Îhtiyacê wî zêdene. Rebene; Barê heyata wî giran e. Eger xwe nespêre Qedîrê Zul-celal, tewekkul neke, îtîmad neke, teslîm nebe, wicdanê wî tim û tim di nav ezab de dimîne. Meşîqet û elem û hesretên bê feyde wî di fetisîn in, yan serxweşdibe yan dibe cinawir. (Seyda Bedîuzzeman Seîdê Nursê)

TASARIM “İnsan zayıftır, belaları çok; fakirdir, ihtiyacı pek ziyade; âcizdir, hayat yükü pek ağır. Eğer Kadir-i Zülcelâl’e dayanıp tevekkül etmezse ve itimad edip teslim olmazsa, vicdanı daim azap içinde kalır. Semeresiz meşakkatler, elemler, teessüfler onu boğar. Ya sarhoş ya canavar eder.”  (Bediüzzaman Said Nursî)